Terapia pedagogiczna to całokształt oddziaływań pedagogicznych stosowanych wobec dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się.

Oddziaływania te mają charakter zajęć korekcyjno-kompensacyjnych, ukierunkowanych, z jednej strony – na usprawnianie zaburzonych funkcji (korekcja), z drugiej zaś – na wspomaganie funkcji dobrze rozwijających się, tak aby mogły być wsparciem dla funkcji zaburzonych lub mogły je zastąpić (kompensacja).

W klasach I-III szkoły podstawowej najważniejszym celem zajęć jest rozpoznanie i usuwanie przyczyn trudności w uczeniu się dziecka, usprawnianie funkcji spostrzegania wzrokowego, funkcji słuchowej, orientacji przestrzennej, koordynacji wzrokowo-ruchowej, funkcji motorycznych.

Zajęcia mają za zadanie wyrównywanie braków w zakresie nauki języka polskiego oraz matematyki. Dziecko poprawia technikę czytania i pisania, uczy się matematycznego myślenia. Dzięki stopniowemu pokonywaniu trudności nabiera większej pewności siebie w zakresie umiejętności szkolnych, zapobiega powstawaniu blokad (zwłaszcza w przypadku zadań matematycznych), zwiększa odporność emocjonalną i poczucie własnej wartości.

W klasach od IV szkoły podstawowej a także w szkole ponadpodstawowej  celem zajęć jest głównie stworzenie możliwości wszechstronnego rozwoju umysłowego, psychicznego i społecznego uczniom ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się. Doskonali się czytanie ze zrozumieniem, pracuje nad ortografią i bardziej czytelnym pismem. Wyrównuje się także braki w zakresie nauki matematyki.

Równolegle z opanowaniem najważniejszych umiejętności pracuje się nad wykorzystaniem potencjału dziecka do uzyskiwania lepszych rezultatów w nauce szkolnej. Dziecko/nastolatek wypracowuje własne sposoby na skuteczne opanowanie materiału, pisanie wypracowań, radzenie sobie ze stresem. W ten sposób uzyskuje się pozytywną motywację do pracy oraz minimalizuje emocjonalne i społeczne konsekwencje trudności z którymi spotyka się młody człowiek.